" S@motność w sieci"-czyli ile internet ma wspólnego z miłością?

Cześć Wszystkim,


wiem, wiem, znowu będę Was zanudzać, bo już kolejny raz wspomnę co nieco o literaturze. Już sam tytuł mówi, o czym będzie dzisiejszy post. Przejdę więc do rzeczy:


      " Samotność w sieci" to fenomenalna powieść Janusza Leona Wiśniewskiego- człowieka niesamowicie mądrego i wykształconego. Jest on nie tylko pisarzem, ale też naukowcem, magistrem fizyki i ekonomii, doktorem informatyki oraz doktorem habilitowanym chemii. Jako poeta zadebiutował w roku 2001, kiedy to w księgarniach ukazała się powieść " Samotność w sieci". Sam autor w jednym z wywiadów tak wspomina wydanie dzieła: " Któregoś wieczora, w listopadzie 1999, roku wypiłem za dużo wina i wysłałem fragment "Samotności..." do Leszka Bugajskiego, krytyka literackiego, wtedy redaktora "Playboya". Za jego namową zgodziłem się na opublikowanie fragmentu w "Playboyu"... We wrześniu 2001 "Samotność..." zobaczyłem na wystawie księgarni w Toruniu. To było dziwne i euforyczne uczucie."
      Powieść opisuje losy dwojga ludzi, których prawie cała( często aż kipiąca stonowanym, literackim erotyzmem) relacja opiera się głównie na drodze mailowej. Główna bohaterka, której imię nie zostało w powieści ujawnione, poznaje Jakuba dzięki portalowi internetowemu. Znajomością tą od początku rządzi zwykły przypadek. On- światowej sławy genetyk, mężczyzna po przejściach na stałe mieszka w Niemczech. Ona- rozczarowana i znudzona życiem, mieszkająca w Polsce zamężna kobieta pewnego dnia postanawia zwierzyć mu się ze swoich problemów. Dzielą ich setki kilometrów, mimo wszystko regularne internetowe rozmowy zbliżają ich do siebie, a z czasem przyjaźń przeradza się w namiętność i miłość. 
     Jakiś czas temu obejrzałam film, dlatego tak długo zwlekałam z przeczytaniem powieści. Chociaż ekranizacja ta bardzo mi się podobała, to niestety stoi na o wiele niższym poziomie niż jej pierwowzór. Wiśniewski wplótł do spokojnej, harmonijnej, fabuły różnorodne, lecz idealnie dobrane wątki, a także mnóstwo inteligentnych dialogów, które aż się proszą, żeby przeczytać je baaardzo uważnie. To właśnie one  w znacznej mierze zdecydowały o mistrzostwie " Samotności w sieci".
     Dzisiaj na pewnym forum internetowym natknęłam się na dość burzliwą, emocjonalną dyskusję na temat owej powieści. Jedna z internautek napisała: "Tego nie mógł napisać facet! Żaden facet nie jest w stanie mnie tak zrozumieć, tak pisać". 
Chodzą też pogłoski, że " Samotność w sieci" to pewnego rodzaju autobiografia Wiśniewskiego. On jednak w wywiadzie dla czasopisma " Gala" tłumaczy sprawę w ten sposób:
" Wielu, szczególnie kobiety, myśli, że aby napisać taką książkę, Janusz Leon Wiśniewski musiał mieć romans w internecie, napisał o tym książkę, wstawił do Empiku i zrobił z tego bestseller. Ale to nie tak..."


Z pewnością prawie Wszyscy, a właściwie Wszystkie( bo to głównie kobiety odwiedzają ten blog) mieliście/ miałyście do czynienia jak nie z książką, to na pewno z filmem. Jestem ciekawa Waszych opinii na jej temat.
Teraz dodam jeszcze kilka moich "najulubieńszych" cytatów z powieści i obiecuję, że dam Wam troszkę odpocząć od literatury. ;)

" Czy wiesz, że samotność to w przekonaniu ludzi najgorszy rodzaj cierpienia? To jest uniwersalne dla świata. W Nowym Jorku tak samo jak na Nowej Gwinei ludzie truchleją ze strachu przed samotnością i opuszczeniem. Czy wiesz, że według jednego z najstarszych hinduskich mitów stwórca powołał świat do istnienia tylko dlatego, że czuł się samotny?"

" Przypominaj mi nieustannie, że jesteśmy tylko przyjaciółmi. Chyba że i Ty się zapomnisz. Jeśli tak, to mi nie przypominaj. Takie zapomnienie może zdarzyć się nawet najlepszym przyjaciołom."

" Czy wiesz, że nawet nie mam pojęcia, jak mogą wyglądać Twoje oczy, gdy są w nich łzy?"  

Dobrej nocy, Coolturalni!

Anka12


P.S.
Nie zabieraj się za czytanie " Samotności w sieci", jeśli masz złamane serce lub po prostu wydaje Ci się, że cierpisz z powodu miłości. Naprawdę nie radzę. Chyba, ze lubisz, kiedy dopada Cię totalny dół. ; )